دیسک کمر و گردن : ستون فقرات شما از استخوان هایی (ورتبرا) تشکیل شده است که شامل صفحات بیضی شکل کارتیلاژ یا دیسک هستند که دارای یک لایه خارجی سخت و محکم ( انولوس) و لایه داخلی نرم(نوکلئوس) می باشند. وقتی فتق دیسک کمر رخ می دهد بخشی از نوکلئوس از درون شکافی در آنولوس وارد کانال ستون فقرات می شود. این امر می تواند سبب آسیب به عصب و در نتیجه ایجاد درد، بی حسی و ضعف در کمر، پا یا بازو شود.
علت بروز دیسک کمر و گردن:
فتق دیسک کمر اغلب به علت افزایش سن و ساییدگی و استهلاک ناشی از افزایش سن به وجود می آید. با افزایش سن، دیسک کمر بخشی از آب خود را از دست می دهد.
این حالت باعث می شود که انعطاف پذیری آن ها کمتر شده و بیشتر در معرض پاره شدن قرار بگیرند و در چنین شرایطی ممکن است با یک فشار و یا چرخش کوچک نیز با پارگی دیسک کمر مواجه شوید.
در بسیاری از افراد دلیل اصلی فتق دیسک کمر ناشناخته است. گاهی اوقات ممکن است بلند کردن اجسام بزرگ و سنگین توسط عضلات کمر (به جای بلند کردن آنها با استفاده از عضلات ران و پا) باعث فتق دیسک کمر شود.
به ندرت حوادثی مانند سقوط از بلندی و یا ضربه به پشت می توانند باعث فتق دیسک کمر شوند.
پیشگیری دیسک کمر و گردن:
ورزش: برای پیشگیری از دیسک کمر ورزش کنید. تقویت عضلات به ثبات و حمایت از ستون فقرات کمک می کند.
حفظ وضعیت های بدنی مناسب: برای پیشگیری از دیسک کمر در وضعیت های خوب بدنی قرار بگیرید (برای نشستن، ایستادن و دراز کشیدن) وضعیت های خوب فشار را بر روی ستون فقرات کم می کنند. حتما به یاد داشته باشید که حالت نشستن خود را تصحیح کنید و در هنگام بلند کردن اجسام از ران ها و پاهای خود کمک بگیرید نه کمرتان.
حفظ وزن سالم: اضافه وزن باعث افزایش فشار بر ستون فقرات و افزایش احتمال ابتلا به فتق دیسک کمر می شود.
راه ها و روش های درمان دیسک کمر و گردن:
اگر بیمار مبتلا به دیسک کمر علائم عصبی واضحی ندارد و اختلال های انگشتان حرکتی پا و مشکلات اسفنکتری و ادراری هم ندارد بیمار اورژانسی نیست و درمان دیسک کمر بسیار راحت است و شامل تمرین های کششی دیسک کمر یا بستن کمربندهای مخصوص است تا بتوان کشش لازم را در ناحیه کمر ایجاد کرد.
داروهای مسکن و کورتونی هم برای درمان دیسک کمر تجویز می شود ولی بیماران مبتلا به دیسک کمر باید به طور مرتب کنترل شوند تا مطمئن شویم بیماری دیسک کمر پیشرفت نمی کند.
گاهی لازم است بیماران برای درمان دیسک کمر استراحت کنند. استراحت بیمار مبتلا به دیسک کمر تا زمانی است که التهاب دیسک کمر برطرف شود.
فشار دیسک کمر به عصب باعث تورم عصب می شود و التهاب ایجاد می کند.
برای کاهش التهاب دیسک کمر توصیه می شود بیمار مبتلا به دیسک کمر به مدت 48 تا 72 ساعت یا حداکثر 7 تا 10 روز همراه با ورزش و تمرینات کششی استراحت کند ولی استراحت طولانی مدت به هیچ وجه توصیه نمی شود چون باعث ضعف عضلات می شود.
پزشک می تواند حرکات و وضعیت هایی را به شما بدهد که شما بتوانید به کمک آن ها درد ناشی از فتق دیسک کمر خود را به حداقل برسانید. ممکن است پزشک موارد زیر را به شما توصیه کنند:
استفاده از گرما و یا سرما
حرکات کششی
استفاده از اموال اولتراسوند
در صورت فشار روی ریشه عصب و پیشرفت بیماری ممکن است جراحی دیسک کمر لازم شود.
مقالات مرتبط با مقاله دیسک کمر و گردن
توصیه می کنیم مقالات مرتبط مفید وب سایت را با کلیک روی لینک های بیماری سیاتیک چیست؟ ، کمردرد مکانیکال ، روماتیسم ستون فقرات چیست؟ ، کشش ستون فقرات یا traction ، درمان های دستی مانیپولاسیون ، جراحی تنگی کانال نخاعی آری یا خیر؟ ، خواب رفتن دست و پا ، طب فیزیکی و توانبخشی چیست؟ ، اسکولیوز چیست و چطور ایجاد می شود؟ ، آیا ستون فقرات سالمی داریم؟ ، روش های تشخیص و درمان دنده گردنی چیست؟ ، تنگی کانال مچ دست (سندرم تونل کارپ) و نوار عصب و عضله چیست؟ مشاهده نمایید و با دوستان خود به اشتراک بگذارید تا آنها نیز از این مقالات، استفاده نمایند.
برای مشاهده متن کامل مقاله دیسک کمر و گردن روی لینک دیسک کمر و گردن کلیک کنید.